"Order Uśmiechu, małe słoneczko co daje nam radość za radość, uśmiech za uśmiech. Grzeje nam serca każdego dnia!" M. Jeżowska
Dziś obchodzimy Międzynarodowy Dzień Orderu Uśmiechu (ustanowiony w 2003 roku) - nagrody, która zrodziła się w Polsce, z inicjatywy najmłodszych i przyznawana jest na wniosek dzieci z całego świata, tym, którzy kierują się korczakowska zasadą "Nie ma dzieci - są ludzie", dostrzegają potrzeby i oddają serce Najmłodszym.
Opowiemy Wam pewną historię... O której warto pamiętać, zwłaszcza 21 września...W latach 60. ubiegłego stulecia w Konstancinie pod Warszawą na szpitalnym oddziale pediatrycznym podczas rozmowy z pisarką powieści dla najmłodszych Wandą Chotomską, kiedy „zeszła” ona na temat ówczesnych idoli – Jacka i Agatki (bohaterów emitowanej „Dobranocki”, czyli wyświetlanej wieczorem w telewizji na jednym z dwóch istniejących kanałów TV bajki) jeden z małych pacjentów zasugerował, że chętnie przyznałby Jacusiowi medal, uzasadniając to faktem, iż postać wykonana z piłeczki ping-pongowej daje dzieciom radość i jest ich przyjacielem. Tak w głowach dorosłych zakiełkował pomysł stworzenia orderu przyznawanego przez Dzieci. Problem polegał jedynie na braku wzoru. Jak on ma wyglądać? Takie szczególne wyróżnienie. I tu znów niezawodni okazali się Najmłodsi... Ogłoszono konkurs na projekt, na który spłynęły tysiące prac. Jednak najbardziej ideę nagrody odzwierciadlało małe, uśmiechnięte słoneczko stworzone przez kilkuletnią Ewę Chrobak z Głuchołaz. W 1968 roku przyznano pierwszy Order Uśmiechu. Od tego czasu nagroda urosła do rangi światowej, corocznie dorośli, których kandydatury zostały zgłoszone przez Dzieci (kierujący się zasadami korczakowskimi, działający na rzecz praw dziecka i oddający im serce) wypijają bez skrzywienia ust puchar soku z cytryny i ze wzruszeniem odbierają Order.
Dziś w naszej szkole u wszystkich dzieci poza uśmiechem na twarzy, pojawiła się naklejka uśmiechniętej buźki!!! To znak, że pamiętamy...
W przyszłym roku uczniowie z naszej szkoły przyznają już order usmiechu wybranemu przez siebie nauczycielowi... bo tradycje trzeba kultywować :)
Pamiętajmy o dziecięcym uśmiechu - codziennie.
